یادداشتها و چرکنویس های من… یادداشتها ، مطالب ، نکات مهم و کاربردی …
هر دو این تکنولوژی‌ها به روش‌های خاص خود IPها را مخفی می‌کنند و توانایی عبور از فیلترینگ‌ها را دارا هستند.
پراکسی (Proxy)
مانند یک پل عمل میکند و داده‌ها به همان صورت و بدون تغییری به پراکسی سرور وارد و خارج می‌شوند.
پروکسی‌ها برنامه محور هستند؛ (مخصوص یک برنامه مثلا فقط مرورگر) به این مفهوم که ارتباط کل کامپیوتر را تحت پوشش خود قرار نمی‌دهند.
پراکسی‌های شناخته شده HTTP و HTTPS پروکسی (فقط داده‌های وب سرور)– Socks (هر نوع ترافیک/سرعت پایین‌تر) – MTProto
برخلاف پروکسی سرور‌های عمومی که به صورت رایگان در اینترنت یافت می‌شوند، VPN رایگانِ مطمئن بسیار کم است.
پراکسی صرفاً جهت دور زدن فیلتر است اما VPN یک ابزار شبکه بوده و برای ارتباط‌های امن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
وی‌پی‌ان (VPN)
داده‌های ارسالی و دریافتی بین سرور خود و کاربر را رمزنگاری میکند. (مناسب برای ناشناس ماندن)
معمولا کل کامپیوتر را تحت پوشش قرار می‌دهند. (ممکن است بخشی برای تنظیمات برنامه‌ها داشته باشند)
به علت رمزنگاری داده‌ها، ISPها تنها متوجه می‌شوند که افراد به VPN سرورها متصلند ولی داده‌ها از چشم مانیتورکننده‌ها مخفی است.
صاحبان سرور‌های VPN توانایی دسترسی به اطلاعات شما را دارند.
کل ترافیک اینترنت کامپیوتر را از طریق پروتکل‌های مختلفی مانند L2TP و PPTP و OpenVPN انتقال می‌دهد.
سرعت VPN پایین‌تر از پروکسی سرور است. چرا که فرآیند رمزنگاری و انتقال کل ترافیک اینترنت کامپیوتر یا موبایل، سرعت انتقال داده را کاهش می‌دهد.
