آنچه که به فرزندمان می گوییم و از تبعاتش بی خبریم:
- این لقمه رو برات درست کردم ببر مدرسه ، فقط خودت بخور…
- عروسک باربیتو نده به نگار باهاش بازی کنه چون ممکنه خرابش کنه، گرون خریدم…
- حالا در اتاقتو قفل کن دیگه، بچه ها میان میرن تو اتاقت همه چیو به هم میریزن…
- به فرزاد نگو ماشین کنترلی خریدی لازم نیست که بدونه، با یه چیز دیگه بازی کنین…
- نزاری بچه ها به ارگت دست بزنن خرابش میکنن …
- و …
جملاتی که به سادگی می گوییم غافل از اینکه چه آثار مخربی برای فرایند “صحیح اجتماعی شدن” کودکانمان در پی خواهد داشت.
با گفتن این جملات فرزندتان را دچار تضاد عاطفی شدید می کنید یعنی او نمی تواند به درستی تحلیل کند که دوستی یعنی چه و ارتباط مناسب با همسالانش را همواره در یک تضاد و محدودیت عجیب خواهد دید و شاید هم فکر کند که همیشه باید یک بده بستانی در کار باشد و رفته رفته متوقع و بی عاطفه شود و یا اینکه کلا در ارتباطات اجتماعی خود دچار اختلال شود، مشکلی که تا بزرگسالی هم او را رها نخواهد کرد.
بنابراین با دقت بسیاری جملات خود را انتخاب کنید چون آنها بسیار بسیار بر کودک شما تاثیر خواهند گذاشت.