اوتیسم چیست؟

اوتیسم یک بیماری نیست بلکه یک اختلال رشد در عملکرد مغز است.

افراد اتیستیک سه نوع علامت را نشان می دهند: روابط اجتماعی ضعیف، مشکلاتی در ارتباط کلامی و غیرکلامی، و نیز علائق و فعالیتهای محدود. این علائم در سه سال اول زندگی بروز می کند و به نظر می رسد که در سرتاسر زندگی ادامه پیدا می کند.

اگرچه داروی خاصی برای درمان اوتیسم وجود ندارد، ولیکن شروع زودتر آموزش، ضروری است چرا که ممکن است موجب بهبودی رشد اجتماعی و کاهش رفتارهای نامطلوب گردد. و احتمال دارد افراد اوتیسم بتوانند زندگی نرمالی داشته باشند.

از هر ۱۰ هزار نفر، ۱۰ الی ۲۰ نفر به اوتیسم مبتلا هستند که این آمار بستگی به تشخیص معیارهای قابل استفاده دارد. گاهی اختلالات مشابه موجب می شود ۲ تا ۳ برابر ، به آمار افزوده شود. نسبت پسرهای اوتیسم ۴ برابربیشتر از دخترها است و این اختلال بین تمام نژادها وهمه طبقات جهان، با شدت متفاوت به چشم می خورد.

چندین نشانه وجود دارد، که به طور زیاد و غیرمعمول در بیشتر افراد اوتیسم مشاهده می شود، مثل خودآزاری و رفتارهای پرخاشگرانه. این رفتارها ممکن است طولانی مدت باشند و این ثابت می کند که تغییر این گونه رفتارها کار مشکلی است و لذا از سوی افرادی که با او زندگی می کنند و درمانگران و مربیان آموزشی او تلاش مضاعفی را می طلبد. فرمهای خیلی خفیف آن، مشابه یک اختلال شخصیتی همراه با ناتوانی در یادگیری است.